Byłoby wstyd nie odnotować na blogu kilku prasowych jubileuszy. Oto „Nowa Fantastyka” wydała numer 500-tny. Piękny sprawa. W 1982 pojechałem do redakcji na Ursynów, siedziba w dawnej pralni, tam poznałem Maćka Parowskiego, ludzi z PSMF, Andrzeja Brzezickiego, Darka Torunia. Potem spotykałem redakcję na konwentach w Staszowie, Dniach Fantastyki na Ursynowie (bywał tam Zajdel). Po 89, gdy przemianowano F na NF, a szef działu krytyki Marek Oramus wciągnął mnie do współpracy, prawie dziesięć lat pisałem kawałki, a to recenzje, a to raporty wydawnicze, podsumowania rynku, jakąś publicystykę. Wspaniały jubileusz.

Podobny (400 numerów) obchodzi Informator GKF, amatorskie i darmowe wydawnictwo z często profesjonalnymi tekstami, a pisywali tam wielcy polskiej fantastyki. Wielki szacunek i podziw dla stałej ekipy z PiPiDżejem na czele (kiedy zabrakło już Krzyśka Papierkowskiego). Oto ekipa, która nie musi, ale jej się chce, co w dzisiejszych czasach, kiedy wszyscy mogą, ale nikomu się nie chce jest wzorem do naśladowania.

Na koniec Nieznany świat, numer 404, lipcowy. Pierwszy raz trzymam to pismo w ręku, bo ono przeznaczone jest (w dużej mierze, ale nie całkiem) dla zwolenników teorii spiskowych, medycyny alternatywnej, astrologii i spotkań z UFO (tak wywnioskowałem z zawartości numeru). A piszę o tym, bo zrobiono w tym numerze aż 3-kolumnowy, ilustrowany, wywiad ze mną, jako fantastą. Rozmowę prowadził Marek Żelkowski i obawiam się, że moje wypowiedzi – pragmatyczne i logiczne – mogą nie spodobać się części czytelników pisma. Ale co tam…